معرفی بهترین سگ آپارتمانی[کوچک، بدون ریزش مو، برای کودکان و…]

این روزها عده زیادی به دنبال یک سگ آپارتمانی هستند. به دلیل این که آپارتمان نشینی این روزها بسیار گسترده تر از زندگی در خانه های حیاط دار و ویلایی شده است، دوستداران حیوانات خانگی نگران هستند که نتوانند یک سگ را داخل آپارتمان نگهداری کنند؛ اما ما به شما این مژده را می دهیم که نژادهای زیادی وجود دارند که به راحتی با فضاهای کوچک سازگار می شوند. در این مقاله از پت98 قصد داریم ضمن معرفی نژادهای مناسب آپارتمان، نکات اساسی برای زندگی آن ها در آپارتمان را ارائه می دهیم.

فهرست مطالب

• انواع سگ های آپارتمانی
• ویژگی های یک سگ آپارتمانی
• ممنوعیت هایی برای زندگی در آپارتمان با سگ
• چند نکته مهم برای زندگی در آپارتمان با سگ
• کلام آخر
• سوالات متداول

انواع سگ های آپارتمانی

حال که مهم ترین نکات در مورد نگهداری از سگ های آپارتمان را یاد گرفته ایم، نوبت به معرفی نژاد مناسب سگ های آپارتمانی می رسد. در مورد هر نژاد بیشتر تحقیق کنید تا سگ مناسب سبک زندگی خودتان را پیدا کنید. محبوبیت هر نژاد در سال 2020 توسط سایت AKC اعلام شده است.

ویژگی های یک سگ آپارتمانی

چند شرط اساسی برای یک سگ آپارتمانی مناسب وجود دارد، زیرا زندگی در یک آپارتمان (برخلاف زندگی در خانه مستقل) محدودیت هایی را به همراه دارد:

• اندازه مکان شما احتمالاً نسبتاً کوچک است.
• برای رساندن سگ به بیرون از خانه و چمن احتمالاً مشکل بیشتری دارید.
• شما باید نگران میزان سر و صدا با همسایه دیوار به دیوار خود باشید.

برای زندگی راحت حیوان، یک سگ آپارتمانی خوب باید حداقل دارای یک (اما ترجیحاً دو یا سه) از چهار ویژگی باشد:

• از نظر اندازه کوچک تا متوسط ​​باشد.
• نیازهای ورزشی کم تا متوسط ​​داشته باشد.
• بتواند مثانه خود را چندین ساعت نگه دارد.
• نسبتاً ساکت باشد.

اندازه و وزن

اکثر آپارتمان ها بسیار کوچک هستند، بنابراین یک سگ فضای کمتری برای پرسه زدن در خانه خواهد داشت. هر چه سگ بزرگ تر باشد، فضای کمتری دارد و بیشتر احساس می کند که “در جایی گیر کرده است.”

علاوه بر این، سگ های بزرگ تر به احتمال زیاد خرابکاری بیشتری پشت سر خود به بار می آورند. یک پرش مهیج یا تکان دادن دم از یک سگ 2 کیلویی ضرر زیادی نمی زند، اما همین حرکت از یک سگ بزرگ در یک فضای کوچک می تواند به راحتی وسایل را از روی میز بیندازد و خرابی های زیادی را ایجاد می کند.

وقتی صحبت از اندازه به تنهایی می شود، هم برای خود حیوان و هم صاحبان آن ها بهتر است که سگ آپارتمان کمتر از 20 کیلوگرم باشد (چه بهتر که کمتر از 11 کیلوگرم باشد).

نیازهای ورزشی

همه سگ ها نیاز به ورزش روزانه دارند و زندگی در آپارتمان گاهی اوقات این کار را پیچیده می کند. بدون حیاط، سگ شما باید میزان ورزش روزانه خود را از پیاده روی، مقداری بازی و فعالیت در آپارتمان و رفتن به پارک دریافت کند.

برخی از نژادها برای شاد بودن نیاز به ورزش و تحریک زیادی دارند. برای مثال، یک  بردر کولی می تواند ساعت ها بدون خستگی تحرک داشته باشد، اما سایر نژادها آرام تر هستند.

اکثر مردم زمان یا انرژی لازم برای تمرین یک نژاد پرانرژی را ندارند، برای همین بهترین نژادهای سگ برای آپارتمان ها، حیواناتی هستند که به طور طبیعی نیازهای ورزشی کمتری داشته باشند. بهترین سگ های آپارتمانی به پیاده روی روزانه 20 تا 30 دقیقه یا گردش در پارک بسنده می کنند و بقیه روز خود را با چرت زدن، جویدن یا بازی در داخل خانه سپری می کنند.

نیازهای دستشویی

حتی در صورت رشد کامل، نژادهای عروسکی و سایر نژادهای کوچک نمی توانند مثانه خود را به اندازه نژادهای بزرگ تر، نگه دارند. در آپارتمان احتمالاً بیرون آوردن سگ برای دستشویی سخت است.

اگر در یک آپارتمان زندگی می کنید، چند گزینه برای سگ های خود و نیازهای آن ها دارید. به خاطر این که بیرون بردن مداوم سگ ها، کار آسانی نیست، می توانید:

• نژادی را انتخاب کنید که بتواند مثانه اش را برای مدت زمان طولانی (هفت تا هشت ساعت) نگه دارد.
• سگی کوچک انتخاب کنید که بتواند به راحتی از یک زیر انداز یا چمن مصنوعی استفاده کند.
• اگر نمی خواهید مدفوع سگ را در خانه داشته باشید و آپارتمان شما دارای بالکن است، می توانید از توالت سگ در آن جا استفاده کنید. اگر برای شما مهم نیست که سگ داخل خانه دستشویی بکند، می توانید گوشه ای از دستشویی یا قسمت دیگری از خانه را برای این کار در نظر بگیرید.

بهترین سگ های آپارتمانی یا می توانند در یک روتین، هر هفت تا هشت ساعت یک بار با شما بیرون بروند و خود را راحت کنند، یا آن ها به قدری کوچک و تربیت پذیرند که بتوانند تمیز و راحت در داخل یا اطراف آپارتمان کارشان را بکنند.

سطح سر و صدا

به خاطر آرامش در آپارتمان، بهتر است که نژادی از سگ ها را انتخاب کنید که تمایل چندانی به پارس ندارند. برخی از نژادها “نگهبانان” طبیعی هستند و با هر گونه تهدید یا سر و صدا، پارس می کنند.

اگر چه با صرف وقت و حوصله، می توانید یک “سگ نگهبان” را تربیت کنید تا کمتر واکنش نشان دهد، اما انتخاب حیوانی که کمتر سر و صدا می کند، راحت تر است.

حساسیت

آیا سگی که می خواهید به خانه بیاورید، حساس است؟ ترک سگ در آپارتمان برای ساعات طولانی به خصوص در نژادهای حساس می تواند اضطراب ایجاد کند. رفتارهای خشن نیز ممکن است باعث شود برخی نژادها قهر کنند و پنهان شوند.

ممنوعیت هایی برای زندگی در آپارتمان با سگ

باز گذاشتن پنجره ها: این کار حواس سگ ها را به بیرون پرت می کند و اگر حیوان شما کنجکاو و ماجراجو باشد، خطر زیادی برای آن ها دارد.

تنها گذاشتن توله سگ های کوچک در حال تربیت و سازگاری به مدت طولانی در خانه: این کار ممکن است باعث بروز اختلال اضطراب جدایی در برخی نژادها و رفتارهای مخرب و پر سر و صدا در برخی دیگر شود.

اجازه ندهید سگ شما قوانین را وضع کند: حد مرزها را از روز اول تعیین کنید، در غیر این صورت مجبور خواهید شد بیشتر روی او کار کنید.

اجسام کوچک را از روی زمین بردارید و دور از دسترس توله سگ خود قرار دهید: بی توجهی به این مورد، شما را به دامپزشکی می برد.

سگ خود را در آپارتمان مخفی نکنید: بسیاری از مردم سعی می کنند حیوانات خانگی خود را پنهان کنند، در نتیجه می ترسند آن ها را برای توالت و ورزش به بیرون ببرند. یک آپارتمان کثیف حاصل این کار است.

چند نکته مهم برای زندگی در آپارتمان با سگ

نکاتی برای زندگی سگ در آپارتمان وجود دارد که در ادامه به آن می پردازیم:

انتخاب نژاد مناسب شما و آپارتمانتان

هنگام انتخاب نژاد سگ آپارتمان، نژادی را انتخاب کنید که با سبک زندگی شما مطابقت داشته باشد. برخی از نژادها با خانواده ها خوب رفتار می کنند در حالی که برخی دیگر فقط با یک نفر بهتر عمل می کنند.

آپارتمان و مجتمع را در نظر بگیرید.

آپارتمان های طبقه اول معمولاً برای سگ های آپارتمانی راحت تر است، زیرا شما آن ها را اغلب برای توالت به بیرون می برید. اگر سگ شما سنگین است و باید به دامپزشکی منتقل شود، هر چه تعداد پله ها کمتر باشد برای شما و سگ بهتر است. به دنبال یک آپارتمان با یک بالکن ایمن و بدون خطر برای حیوان باشید.

یک مجتمع آپارتمانی همچنین ممکن است “اجاره حیوانات خانگی” را دریافت کند و از شما یک ودیعه غیر قابل استرداد بخواهد. به عنوان مالک یک خانه این کار قابل درک است، اما اگر از سگ خود مراقبت کنید و رفتارهای درست سگ را به آن ها آموزش دهید، این کار را نپذیرید.

در مورد سر و صدای سگ با با ساکنان مجتمع صحبت کنید. اگر آن ها حساس هستند، به دنبال نژادی آرام باشید که برای آپارتمان مناسب باشد.

برای سگ خود یک پناهگاه ایجاد کنید

یک منطقه مناسب به سگ خود اختصاص دهید. جایی که وقتی سگ نیاز به آرامش و استراحت دارد، به آن گوشه برود. تا آن جا که ممکن است یک مکان راحت برای او تهیه کنید و یک تشک کف آن پهن کنید.

وسایل دیگر برای راحتی بیشتر شامل اسباب بازی، ظرف غذا و آب و جای خواب سگ است. قوانین و راهنمایی هایی برای مکان مخصوص سگ داشته باشید، زیرا ممکن است که حیوان شما از آن سوء استفاده کند.

یک روتین همیشگی داشته باشید.

معمولاً سگ ها در یک روتین و برنامه منظم بهتر عمل می کنند. یک برنامه همیشگی برای زمان توالت، ورزش و سلامت عمومی سگ آپارتمان شما ضروری است. برای رسیدن به این هدف، کافی است سگ خود را هر روز در همان زمان به پیاده روی یا توالت ببرید. آن ها به سرعت سازگار می شوند و شما دیگر مجبور نیستید خانه را تمیز کنید.

مطابق نیاز آن ها ورزش کنید.

هم نژادهای کم انرژی و هم پر انرژی به میزانی از ورزش و فعالیت نیاز دارند. به عنوان یک مالک، این وظیفه شماست که نیازهای ورزشی نژاد خود را بدانید و تا آنجا که ممکن است از آن پیروی کنید. یک قانون کلی که باید رعایت شود شامل پیاده روی روزانه همراه با بازی داخل خانه و تمرینات شدید با انرژی بالا یک تا دو بار در هفته است.

آن ها را سرگرم نگه دارید

اغلب صاحبان درگیر زندگی شخصی خود می شوند و حیوان خانگی، اولویت دوم آن ها می شود. در طول روز از افراد دیگر کمک بگیرید. همسایگان، دوستان و خانواده یا خدمات مراقبت روزانه سگ ها گزینه های بسیار خوبی برای مشغول نگه داشتن حیوان خانگی شما، وقتی دور از خانه اید، هستند.

یک سگ آپارتمانی دیگر برای بازی پیدا کنید. گاهی اوقات سگ های دیگری در مجتمع آپارتمانی شما هستند. این یک راه آسان و عالی برای سرگرمی و بازی دادن سگ است. یادتان باشد مراقب اولین ارتباط و تعامل سگ ها باشید و مطمئن شوید که آن ها با هم کنار می آیند.

زمان غذای آن ها را به بازی تبدیل کنید. استفاده از اسباب بازی هایی که غذا را در آن پنهان می کنید، برای حفظ تحریک ذهنی سگ ها در طول روز فوق العاده است. اگر نمی توانید هزینه آن را بپردازید، غذا را در جاهای مختلف خانه پنهان کنید و بگذارید آن ها قایم موشک بازی کنند.

به طور منظم او را به دامپزشکی ببرید.

ویزیت دامپزشک صرف نظر از فضای زندگی شما مفید است. با این حال سگ های آپارتمان، بیشتر با افراد مختلف مواجه می شوند و خطر بیماری را افزایش می یابد. همچنین واکسیناسیون سگ اگر به موقع انجام شود در صورت وقوع رویداد ناخواسته و گاز گرفتن سگ، بسیار مفید است.

تربیت سگ

سگ تربیت نشده سگی غیر قابل اعتماد است. بسته به نژاد، تربیت آن ها ممکن است آسان یا دشوار باشد. تربیت سگ به شما کمک می کند تا تعیین کنید چه کسی رئیس است، قوانین چیست و سگ شما در آپارتمان چه رفتاری خواهد کرد.

هیچ چیز بدتر از کسی نیست که نتواند سگ خود را کنترل کند. هر نژادی به روش های آموزشی متفاوت پاسخ می دهد، بنابراین فهمیدن خلق و خو و شخصیت سگ ضروری است. تقریباً همه نژادها وقتی توله سگ هستند، باید اجتماعی شوند. سازگاری با سر و صداهای دنیای بیرون برای سگ های آپارتمانی می تواند سخت باشد. بنابراین تا آن جا که ممکن است آن ها را در معرض دنیای خارج قرار دهید.

قوانین آپارتمان نشینی برای نگهداری سگ

در ایران قوانین سخت‌گیرانه‌ای در خصوص نگهداری حیوانات خانگی در آپارتمان وجود دارد که در زیر به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

نگهداری از حیوانات در قسمت‌های مشترک یک ساختمان جرم محسوب شده و شخص دارنده حیوان خانگی به‌ عنوان مجرم شناخته‌ و سایرین می‌توانند از وی شکایت کنند. منظور از قسمت‌های مشترک ساختمان همان پشت‌بام، راه‌پله‌ها، راهروها، حیاط و پارکینگ است.

شرط نگهداری از حیوانات در واحدهای شخصی این است که بهداشت حیوان رعایت شده و سگ یا گربه ایجاد بیماری و مزاحمت برای همسایگان نکند. اگر دو مورد گفته‌ شده رعایت شود، نگهداری این حیوانات در خانه هیچ مشکلی ندارد، در غیر این صورت دارنده حیوان خانگی مجرم بوده و تک‌تک همسایگان می‌توانند از وی شکایت کنند.

در حالت کلی در قوانین قضایی نگهداری سگ و گربه و … به دلیل سروصدا و ایجاد مزاحمت برای همسایگان مصداق سلب آسایش عمومی است و پیگرد قضایی دارد.

کلام آخر

در این مقاله سعی شد نکات مهم در مورد نگهداری از سگ های آپارتمانی را به شما بگوییم. شما به ما بگویید که از چه نژادی در آپارتمان خود مراقبت می کنید؟ چه ترفندهایی در نگهداری از آن به کار می برید؟ 

سؤالات متداول