آیا ماهی پَرُت را می شناسید؟

ماهی پَرت یا طوطی ماهی اولین بار در اواخر دهه 80 در تایوان به وجود آمد، اما به درستی مشخص نیست، اولین پرت فیش از جفت شدن کدام دو ماهی به وجود آمده است. حتی کسانی که به تکثیر ماهی مشغول هستند حاضر نیستند این اسرار را به همه بگویند. با این حال به نظر می رسد که پرت فیش از هیبرید ماهی سیکلید میداس نر با نام علمی Amphilophus citrinellus و سیکلید سر قرمز ماده با نام علمی Vieja synspila تولید می شود. برای این که با ماهی پرت بیشتر آشنا شوید، در ادامه این مطلب از پت98 با ما همراه باشید.

فهرست مطالب

• آشنایی با ماهی پرت
• ظاهر ماهی های پرت
• آکواریوم مناسب ماهی پرت
• خلق و خو و شخصیت پرت ماهی
• تغذیه طوطی ماهی
• بیماری های رایج پرت فیش
• تکثیر پرت
• نحوه شناسایی ماهی نر از ماده
• جمع بندی

آشنایی با Parrot fish

یکی از ماهی های آکواریومی که شما می توانید به راحتی آن را نگهداری کنید و هیچ آسیبی به ماهی های کوچک آکواریوم شما وارد نمی شود، طوطی ماهی است. نگهداری از ماهی پرت کار بسیار ساده ای می باشد و این ماهی فقط به برخی از ماهی ها حساس است و نباید با آن ها در یک آکواریوم بماند، زیرا ممکن است برای حفظ قلمرو خود به آن ها حمله کند، که یکی از این ماهی ها ماهی فلاور هورن است.

به دلیل این که ماهی پرت یک ماهی هیبریدی است (یعنی حاصلی جفت گیری دو گونه مختلف)، باعث شده تا در ستون مهره های این گونه ناهنجاری هایی ایجاد شود و شنای او را با مشکل مواجه کند. البته نکته قابل توجه این است که ناهنجاری های مطرح شده در واقع یکی از عوامل اصلی محبوبیت پرت به شمار می آید، زیرا موجب شده ظاهری جالب داشته باشد.

ظاهر ماهی های پرت

رنگ اصلی ماهی پرت نارنجی است و سایر رنگ هایی که در بازار دیده می شوند متاسفانه حاصل غوطه ور سازی ماهی در محلول رنگ است. این رنگ ها پایدار نبوده و پس از مدتی ماهی به همان رنگ نارنجی خود تبدیل می شود. علاوه بر این برخی تحقیقات نشان داده که این کار می تواند سلامت ماهی را تحت تاثیر قرار دهد و بهتر است در زمان خرید، تنها ماهی هایی که رنگ طبیعی دارند را خریداری نمایید. طول عمر ماهیان پرت در صورتی که در شرایط محیطی خوبی نگهداری شوند در حدود 10 سال است و حتی گاهی در صورت سالم ماندن می تواند تا 15 سال زنده بماند. اندازه یک ماهی پرت بالغ هم در حدود 20 تا 25 سانتی متر می باشد. نر و ماده طوطی ماهی ها بسیار شبیه به هم هستند، فقط نرها کمی بزرگ ترند.

آکواریوم مناسب ماهی پرت

به طور کلی درجه حرارت آب از اصلی ترین فاکتورهایی است که علاوه بر رشد، توان زندگی کردن ماهی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. ماهی پرت جزء ماهیان گرمایی بوده و دمای مناسب برای زندگی آن ها بین 21 تا 28 درجه سانتی گراد است. دماهای پایین تر باعث می شود که ماهی رنگ پریده و گوشه گیر به نظر بیاید. از آن جا که پرت فیش ها دوست دارند بستر آبزی دان را زیر و رو کنند و سایز بزرگشان ماهیان پرخوری هستند، استفاده از فیلترهای قوی و گوناگون در آکواریوم نیاز است.

برای این که ماهی پرت در آکواریوم احساس راحتی بیشتری داشته باشد باید محل هایی برای پنهان شدن برای آن ها در نظر گرفته شود. علاوه بر این شن های کف استخر باید نرم باشند و نور موجود در فضا نیز زیاد نباشد.

با توجه به این که در محل نگهداری پرت معمولا از گیاهان زنده استفاده نمی شود در نتیجه نیازی هم به وجود نور فراوان در این محل نیست. علت این که توصیه می شود نور آکواریوم نگهداری پرت کم باشد، این است که نورهای زیاد می تواند موجب رنگ پریدگی در این گونه از ماهی ها گردد. بیشتر لامپی با 5/0 تا یک وات برای هر گالن آب مناسب است. همچنین بهتر است به جای لامپ هایی با طیف آبی از لامپ هایی با طیف قرمز استفاده شوند، زیرا در بهتر ظاهر شدن رنگ ماهی کارایی دارند.

اندازه آکواریومی که ماهی پرت را در آن نگهداری می کنید نیز دارای اهمیت بالایی است. به طور معمول گفته می شود در صورتی که قصد نگهداری یک جفت پرت را در آکواریوم دارید نباید آکواریومی کمتر از ۸۰ لیتر در نظر بگیرید.

رنگ بدن این ماهی به PH آب حساس است و اگر آب آکواریوم قلیایی باشد رنگ بدن آن ها صورتی و اگر آب اسیدی باشد رنگ بدنش کم رنگ خواهد شد. ایده آل ترین PH مناسب برای ماهی پرت، 6.5 تا 7.5 می باشد.

فراموش نکنید که هر هفته باید آب آکواریوم این ماهی را تعویض کنید و کف آکواریوم برای بازی کردن این ماهی کمی شن بریزید. البته این ماهی ها حفاری کردن را دوست دارند و می توانند در میان انبوهی از شن ها برای خود پناهگاهی بسیار زیبا تهیه کنند.

اگر تعداد این ماهی ها را در آکواریوم زیاد کنید، باید شاهد دعوایشان باشید. ولی بهتر است بدانید که این ماهی ها در طی شب بسیار ساکت و آرام هستند.

یکی از بیماری هایی که در صورت نامناسب بودن آب آکواریوم برای ماهی ها ایجاد می شود، لکه های سیاه است. در صورتی می توانید این بیماری را از بین ببرید که آب مناسب را برای آن ها تهیه کنید

خلق و خو و شخصیت پرت ماهی

از دیدگاه سازگاری این ماهی با ماهیان دیگر، به طور کلی می توان این گونه گفت که ماهی پرت فیش درنده خویی والدین خود را ندارد و مثلا آن گونه که سیکلید زندانی، به ماهیان دیگر جفا می کند، پرت فیش چنین رفتاری ندارد.

اگرچه ماهی پرت از لحاظ رفتاری ماهی آرام و صلح جویی به نظر می آید، اما در صورتی که ماهیان مهاجم در یک فضا قرار داده شوند، حالت تهاجمی به خود گرفته و مشکلاتی را ایجاد می کند. علت این حالت تهاجمی در ماهی های پرت را می توان به احساس قلمرو طلبی در آن ها نسبت داد. این احساس به ویژه در زمان های تولید مثل به شکل چشمگیری افزایش یافته و ماهی آرام شما تبدیل به یک ماهی جنگجو خواهد شد.

توجه داشته باشید که نباید پرت فیش را با ماهیان کوچک یا بسیار صلح جو همسایه کرد. این واقعیت را فراموش نکنید که والدین اولیه این ماهی از سیکلیدهای آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی بوده اند. پس بهتر است در نگهداری این ماهی با ماهیان دیگر، همسان بودن اندازه ماهیان مخزن رعایت گردد. همچنین در مورد نگهداری چند پرت فیش در یک آبزی دان نمی توان با قاطعیت نظری داد. بیشتر این ماهیان اگر هم اندازه باشند زیاد به هم کاری ندارند، ولی گاهی دیده شده که پرت فیش هایی هم هستند که به طور مداوم با هم می جنگند.

تغذیه طوطی ماهی

نوع تغذیه ماهی پرت مانند ماهی میداس و سیکیلد سر قرمز است. این دو گونه همه چیزخوار هستند، در نتیجه، طوطی ماهی هم می‌تواند چیزهای مختلفی از جمله موجودات زنده، غذای پولکی و یخ زده بخورد. اگر قصد دارید بهترین تغذیه را برای ماهی پرت خود فراهم کنید، بهتر است به ماهی، آرتمیا (زنده یا یخ زده) یا کرم خونی بدهید. این ماهی‌ها علاقه زیادی به این دو نوع غذا دارند.

برای تغذیه بهتر این نوع ماهی ها بهتر است از مواد غذایی پروتئینی نیز کمک بگیرید و از غذاهای دیگری که می توانید برای نگهداری از ماهی پرت استفاده کنید، غذاهای حاوی بتا – کاروتن می باشد. این غذاها موجب می شود تا ماهی پرت رنگ پرجلاتری پیدا کند یا حداقل رنگش را از دست ندهد. در نظر داشته باشید که طوطی ماهی ها به سرعت چاق می شوند، بنابراین سعی کنید به صورت منظم به آن ها غذا بدهید تا از بیمار شدنشان جلوگیری کنید.

فراموش نکنید که چون دهان پرت فیش ها نسبت به پیکرشان کوچک است، امکان دارد در زمان غذا خوردن از سایر ماهیانی که غارتگر هستند عقب بیفتند. پس از سیر شدن ماهی پرت خود اطمینان حاصل کنید.

بیماری های رایج پرت فیش

هر ماهی که در آکواریوم نگهداری می کنید ممکن است مریض شوند، بنابراین بهتر است زمانی که نگهداری از ماهی پرت را برعهده می گیرید به بیماری هایشان هم آگاه باشید. در ادامه برخی از این بیماری ها را توضیح می دهیم:

ورم شکمی

یکی از بیماری های این نوع ماهی، ورم های شکمی است. ماهی پرت زمانی دچار این بیماری می شود که غذای نامناسب به او بدهید. برای درمانش تنها کافی است تا غذای مرغوب تهیه کنید و دمای آب را روی 34 درجه تنظیم کنید. بهتر است از این غذا به میزان کمی به مدت دو روز به او بدهید تا ورم درمان شود.

چاله روی سر

یکی دیگر از بیماری هایی که این ماهی زیبا دچار آن می شود، چاله روی سر است. این بیماری به علت ازدیاد فسفر در غذا و یا زیاده روی کردن در غذاهایی مانند دل گاو ایجاد می شود. اگر می خواهید این بیماری را درمان کنید کافی است دمای آب را تا 32 درجه افزایش دهید. البته برای درمان باید از یک عدد قرص میترونیدازول هم استفاده کنید و آن را به همراه نمک های ید دار پودر کرده و درون آکواریوم بریزید.

بیرون زدگی چشم

یکی از بیماری های بسیار نادر بیرون آمدن چشم در ماهی پرت است. طوطی ماهی در صورتی دچار این بیماری می شود، که آمونیاک و مس در بدنش افزایش یابد. البته این بیماری ممکن است در اثر بالا رفتن دمای آب به صورت ناگهانی هم باشد. برای درمان این بیماری در ماهی پرت باید از داروهایی مانند تتراسایکلین و یا سایر آنتی بیوتیک ها استفاده کنید، تا بیماری را تحت کنترل قرار دهید. البته کاهش دمای آب و کم کردن آمونیاک و مس هم فراموش نکنید.

بیماری های دیگری مثل؛ پوسیدگی باله، لکه های سیاه، خمیدگی ستون فقرات هم از دیگر بیماری های رایج در پرت ماهی ها است.

تکثیر پرت

از دورگه گیری گونه های گوناگون جانوری بیشتر افراد عقیم به وجود می آیند. در مورد پرت فیش هم این دورگه گیری باعث شده که افراد نر این گونه دارای اسپرم های ناکار آمدی برای بارور نمودن تخمک باشند. البته استثنا هم وجود دارد. به بیان ساده ماهی ماده تخمک تولید می کند و ماهی نر هم اسپرم تولید و هر دو ماهی رها سازی سلول های جنسی را انجام می دهند ولی چون اسپرم ها ناتوان از آمیختگی با تخمک می باشند، هیچ سلول تخمی تولید نمی شود.

برای تکثیر باید سیکلیدی را که از دیدگاه تکاملی با این ماهی نزدیک است را پیدا کنیم و با این ماهی جفت کنیم. نکته با اهمیت این است که باید فرد ماده پرت فیش را با فرد نر سیکلید گونه دیگر جفت نمود و اگر عمل برعکس انجام دهیم نتیجه ای نخواهد داشت، چون ماهی نر عقیم است. گفته می شود این ماهی با موفقیت با ماهی دیگری که در ایران پوزه میمونی نام دارد جفت شده است. البته با تزریق یا خوراندن برخی هورمون های جنسی در برخی نقاط جهان گزارش کرده اند که پرت فیش نر را بارور ساخته اند.

استثنا زمانی رخ می دهد که یک جهش ژنتیکی تصادفی باعث رفع نقص از اسپرم نر گردد یا این که نری که داریم پرت فیش خالص نیست یعنی مادر آن را که پرت فیش بوده است را با ماهی دیگری جفت کرده اند و آنچه اکنون می بینیم فرزند نر از همان جفت گیری است. پس هیچ بعید نیست که کسی ادعا کند پرت فیش را تکثیر کرده است چون ماهیش شاید خالص نبوده است.

نحوه شناسایی ماهی نر از ماده

برای شناسایی نر و ماده شیوه روشنی وجود ندارد، زیرا صفت ثانویه جنسی بارزی در این ماهی دیده نمی شود. تنها می توان گفت که اگر آن ها را به صورت گروهی نگهدارید پس از مدتی جفت های خود خواسته از گروه جدا می شوند و افزون بر این در زمان تخم ریزی که لوله تخم بر ماهی ها بر آمده می شود و به اصطلاح بیرون می زند، سر لوله ماهیان ماده گرد بوده در هنگامی که این لوله در ماهیان نر نوک تیز است. حتی گفته می شود که بیشتر نرها بزرگ تر از ماده ها هستند و در زمان جفت گیری زیر گلو و سرپوش آبششی آن ها تغییر رنگ داده و صورتی رنگ می شود.

دریافتن جنسیت در این ماده از روی باله های پشتی و مخرجی نیز آسان نیست، زیرا درست است که باله نوک گرد نشانه ماده هاست ولی نمونه های نر هم می توانند باله نوک تیز داشته باشند و هم نوک گرد و این کار را دشوار می سازد.

جمع بندی

ماهی پرت یکی از ماهی های بسیار صلح جو می باشد ولی به قلمرو خود بسیار حساس است و اگر ماهی های دیگری همچون ماهی فلاورهورن در آکواریوم آن ها بیندازید، باید منتظر جنگ و ستیز آن ها باشید. جالب است بدانید که این ماهی با ماهی های دیگر و ماهی های کوچک هیچ کاری ندارد و می تواند به راحتی در کنار آن ها زندگی کند.

سوالات متداول