معرفی سگ خراسانی اصیل
سگ خراسانی، یکی از بهترین نژادها و مناسب برای نگهبانی از گله، اصلاح نژاد شده سگ افغان در ایران است. این سگ از دیرباز همراه عشایر بوده و کار حفاظت از دام و انسان را بر عهده داشته است. در این مقاله از پت98 قصد داریم شما را با این نژاد بیشتر آشنا کنیم.
فهرست مطالب
- تاریخچه سگ خراسانی
- ویژگی های ظاهری سگ خراسانی
- تفاوت ظاهری سگ خراسانی و افغان
- خلق و خو سگ خراسانی
- غذای سگ خراسانی
- بیماری سگ خراسانی
- انواع سگ خراسانی
- انواع سگ خراسانی از لحاظ شکل ظاهر
- تفاوت ها و شباهت های خراسانی شیر و ببر
- سخن پایانی
- سوالات متداول
تاریخچه سگ خراسانی
خراسان بزرگ سرزمینی تاریخی است و شهرهای آن شامل قسمتهایی از شرق ایران و ترکمنستان، غرب و شمال افغانستان و جنوب ازبکستان امروزی بوده است. سگهای خراسانی که در این منطقه از گذشته تا به امروز بیشتر پیدا میشوند و نگهداری و پرورش داده شده اند، به این اسم نامگذاری شده اند. آنها نیز مانند سگ افغان گونه ای از سگ آسیای مرکزی Central Asian Ovcharka به حساب میآیند.
سگ خراسان بزرگ با نام مختصر خراسانی در تمام دنیا شناخته شده و دارای گستردگی فراوانی است. امیدواریم که بتوانیم با بومی سازی و اصلاح نژاد سگ خراسان بزرگ، به جای نگهداری از سگهای خارجی، هر ایرانی از سگهای اصیل کشور خودمان که با شرایط ایران سازگارتر است، نگهداری کند.
ویژگی های ظاهری سگ خراسانی
قد نژاد خراسانی چیزی حدود 80-90 سانتی متر است و وزن آن 35-80 کیلوگرم است. دیده شده که در بعضی موارد، قد آنها به بیشتر از 100 سانتی متر نیز رسیده است.
سگ خراسانی در رنگهای متنوعی مثل قهوه ای، نباتی، سفید، سرخ، سیاه و … وجود دارد. سگ های خراسانی دم هاشون مادرزاد کوتاه است، اما یک نوع آنها دم بلندتری دارد. اگر نوع دم بلند آنها را دیدید، به این معنی نیست که این سگها اصیل نیستند، آنها فقط به عنوان نوع دیگری از سگ خراسانی در نظر گرفته میشوند.
این نژاد بیشتر به عنوان سگ گله استفاده میشود. هنگام درگیری با گرگها، گوش سگ نقطه ضعف آنهاست، به همین خاطر در تولگی گوشها را با عمل جراحی میبرند که مانعی برای نگهبانی و دفاع برای این نژاد وجود نداشته باشد.
تفاوت ظاهری سگ خراسانی و افغان
خیلی از افراد تصور میکنند که دو نژاد خراسانی و افغان در اصل یک نژاد هستند، اینگونه نیست! همانطور که گفتیم، سگ خراسان اصلاح نژاد شده سگ افغان است و این دو نژاد به خاطر شرایط آبوهوایی تفاوتهایی با هم دارند که در ادامه به آن اشاره میکنیم.
سگ افغانی گردنی کشیده و کلفت اما کوتاه تر از سگ خراسانی دارد. طول پاها در افغانی کوتاهتر از خراسانی است. سر سگ خراسانی بزرگتر از سگ افغانی است. هر دو لب و لوچه آویزان دارند. سگ خراسانی پوست و گوشت آویزان تری دور گردنش نسبت به افغان دارد.
سگ خراسانی نسبت به افغانی پوزه کشیده تری دارد و افغانی ها معمولاً پوزه گردتری دارند. خراسانی جثه درشتی و قد بلندتری دارد و پشمالو تر است. روی پوست خراسانی لکه های سیاه و سفید دیده میشود که یکی از نشونه های اصلی این نژاد محسوب میشود، که معمولاً این لکهها با مو پوشانده شده و قابل مشاهده نیستند.
خلق و خو سگ خراسانی
این نژاد با هر شرایط آب و هوایی سازگار است. سگ های فرزی که با خانواده بسیار مهربان است اما اگر احساس خطر کند، بسیار خطرناک می شود. این نژاد شجاع، قوی و قدرتمند و سریع است.
این سگ مانند اجدادش بسیار حس مالکیت دارد و از قلمرو و محدوده خود در مقابل مهاجمان و شکارچیان با قدرت بدنی بالای خود دفاع میکند. آنها بسیار باهوش هستند و حس سلطهطلبی خاص دارند و به خاطر روحیه جنگجویی بسیار مورد علاقه عشایر و گلهداران هستند.
تربیت سگ خراسانی
شاید به خاطر شخصیت مغرور و سرسختی این نژاد در آموزش او دچار چالش شوید، اما نگران نباشید، شما فقط به صبر و حوصله زیاد نیاز دارید، غرایز سگ خراسانی به کمک شما خواهد آمد.
اولین اشتباهی که بعضی از افراد دارند، این است که فکر میکنند سگ از همان تولگی آماده نگهبانی و محافظت است، در دوران تولگی شما فقط باید بر آموزش اصول اولیه متمرکز باشید و به او یاد بدهید که چه کاری را باید انجام دهد و چه چیزی را نباید انجام دهد.
نکته دیگری که باید به خاطر داشته باشید این است که جلسات آموزشی نباید طولانی باشد، در غیر این صورت، سگ نمیتواند تمرکز کند و استرس میگیرد. آموزشها باید آرام آرام انجام گیرد، حیوان شما باید یک چیز را کاملاً درک کند و سپس آموزش جدید شروع شود.
غذای سگ خراسانی
گفته میشود که این نژاد نسبت به سگهای دیگر پر خوراک تر است، علاوه بر این، این نژادها به دلیل جثه بزرگ و سطح انرژی بالا به غذای پر پروتئین نیاز دارند. میتوانید از غذای سگ مخصوص نژاد سگهای بزرگ کاری استفاده کنید.
بیماری سگ خراسانی
این نژادها به دلیل اینکه مانند سایر نژادهای خارجی، حاصل پرورش انتخابی نیستند، معمولاً سگهای بسیار سالمیاند و بدن مقاومی نسبت به بقیه سگها دارند، اما مانند همه نژادها ممکن است به بیماریهایی مثل پاروا ویروس و دیستمپر دچار شوند. واکسیناسیون سگ راه مهمی برای پیشگیری از ابتلای حیوان به این بیماریهاست.
در بحث واکسیناسیون همواره در قدم اول انتخاب يک واکسن سالم است و مهمتر از آن سرد ماندن آن بهاندازه کافی است، بهطوریکه يخ نزند و همچنين گرم نشود که در نهايت سالم به دست صاحب سگ برسد. واکسن سگ خراسانی بايد در سنين 45، 75 و 105 روزگی و بعد از آن 6 ماهگی توسط دامپزشک متخصص زده شود.
انواع سگ خراسانی
سگهای خراسانی يا کوچی را تقریباً میتوان به سه نوع تقسیم کرد:
سگ خراسانی کوهی
سگهای نوع کوهی گونهای بااستخوانهای قوی و محکم و نيز پوستی ضخيم با موهايی بلند و پرپشت هستند که برای زندگی در مناطق کوهستانی رشته پامیر مناسب است. آنها معمولاً در ارتفاعات بالاتر، جایی که رطوبت بیشتر و دمای هوا بسيار خنکتر است، یافت میشوند.
سگ خراسانی استپی
ساختار سگهای استپی بسیار سبکتر و دارای موهای متوسط تا بلند است و در انواع مختلفی هستند که نسبت به نوع کوهی سریعتر و چابکترند.
سگ خراسانی کويری
سگهای نوع کویر گونهای هستند که اغلب در مناطق دشتی بزرگ صحرا یافت میشوند که اين مناطق دارای پوشش گیاهی کمتر و آبوهوای گرمتری است. قد آنها متوسط است و مويی که روی بدن آنها را پوشانده کوتاه تا متوسط است اما پوست زير اين موها بسيار ضخيم است که محافظ خوبی در شبهای کويری و ماههای سرد سال است.
اين نوع از انواع سگ خراسانی، میتواند ویژگیهای هر دو نوع دیگر را داشته باشد، بهخصوص هنگامیکه صحبت از ساختار سر میشود.
انواع سگ خراسانی از لحاظ شکل ظاهر
این تقسیمبندی بیشتر در مورد سگهای نوع کویری اعمال میشود، اما مهم است که به خاطر داشته باشید که هر یک از انواع سگ در مناطق مختلف کوه، استپ يا کوير میتواند ویژگیهای موجود در انواع دیگر را نیز نشان دهد.
سگ خراسانی شير Djence Sheri
سگهای از نوع شیر دارای بدنی سنگینتر، سرهای بزرگتر و سینههای عمیقتری هستند. پوشش مويی بدن آنها معمولاً ضخیمتر است و دارای قدی متوسط و سری بزرگتر از نوع ببر هستند.
سگ خراسانی ببر Djence Palangi
سگهای نوع ببر بیشتر دارای ظاهری ورزشکاری هستند، سینههایی بلند و عمیق، سر آجری یا گوهای دارند و پوشش مويی بدن آنها کوتاهتر است. سگهای استپی بیشتر از اين نوع هستند.
تفاوت ها و شباهت های خراسانی شیر و ببر
تفاوت این دو را از نحوه حرکت آنها میتوان فهمید. سگهای نوع شیر در حرکت باشکوهترند، آنها به لطف بالا نگه داشتن سر هنگام راه رفتن بسیار مغرور به نظر میرسند.
سگهای نوع ببر جنبوجوش بیشتری مانند جنبوجوشی که گربهها دارند را نشان میدهند. سر معمولاً هم سطح بدن است و هنگام راه رفتن، دویدن یا پریدن پنجههای جلویی به سمت داخل میچرخند.
هر دو نوع فوقالعاده چابک هستند و هنگام دویدن یا حمله سرعت سرسامآور و فوقالعادهای دارند.
سخن پایانی
متأسفانه اطلاعات جامع و کاملی در مورد این نژاد ایرانی وجود ندارد، ما سعی کردیم درست ترین اطلاعات را در اختیار شما بگذاریم. از شما میخواهیم اگر در مورد سگ خراسانی داده و معلوماتی دارید، لطفاً با ما به اشتراک بگذارید تا بهتر و بیشتر این نژاد به دیگران معرفی شود.
سؤالات متداول
خیر، اینگونه نیست و این دو نژاد در ظاهر تفاوتهایی نیز با هم دارند.
سگ های خراسانی دم هاشون مادرزاد کوتاه است، اما یک نوع آنها دم بلندتری دارد.
خیر. در دوران تولگی شما فقط باید بر آموزش اصول اولیه متمرکز باشید و به او یاد بدهید که چه کاری را باید انجام دهد و چه چیزی را نباید انجام دهد.
عالی پلنگ خودم اولین عکس سگ سرخ ماشالله 🤩