سگ پامرانین[خرسی، روباهی و فنجونی+قیمت خرید و فروش]

سگ پامرانین Pomeranian از محبوب ترین نژاد سگ های کوچک در ایران و تمام دنیا است. پامرانین که از خانواده سگ های سورتمه ای می باشد، به شدت نسبت به صاحب خود وفا است و با داشتن چهره خندان، بامزه، پشم های نرم و پر، طرفداران زیادی دارد. اگر به دنبال یک سگ با شخصیت فوق العاده هستید ما را در پت98 دنبال کنید تا در مورد سگ پامر، قیمت سگ پامرانین و انواع مختلف این نژاد اعم از سگ پامرانین روباهی صحبت کنیم.

فهرست مطالب

• معرفی نژاد پامرانین
• نکات مهم در مورد پامرانین
• تاریخچه این نژاد
• اندازه و مشخصات پامرانین
• شخصیت پامرانین
• ارتباط با کودکان و دیگر حیوانات خانگی
• وضعیت سلامتی و بیماری های پامرانین
• مراقبت از سگ پامرانین
• تغذیه
• نظافت
• انواع سگ پامرانین
• قیمت پامرانین
• سخن آخر
• سوالات متداول

معرفی نژاد پامرانین

پامرانین از نژاد سگ عروسکی و کوچک ترین عضو خانواده سگ اشپیتز است و با نام های زورگ اشپیتز Zwergspitz، دوارف اشپیتز یا اشپیتز کوله Dwarf Spitz، لولو Loulou یا پوم Pom نیز شناخته می شود.

پوم ها انرژی زیادی دارند و از پیاده روی لذت می برند. آن ها با قدم های کوتاه و حالت آهسته به شکل یورتمه راه می روند، با افتخار سر خود را بالا می گیرند، با افراد جدید مشتاقانه ملاقات کرده و مناظر و بوهای جدید را کشف می کنند.

این نژاد می‌تواند سگ نگهبان فوق‌العاده‌ای باشد، زیرا هر اتفاق عجیبی را با هاپ هاپ کردن‌های تیز و بلند به شما هشدار می‌دهد.

بیشتر پوم ها در زمینه مسابقات اطاعت پذیری، چالاکی و ردیابی آموزش می بینند. برخی نیز به عنوان سگ های دستیار افراد کم شنوا می توانند آموزش ببینند. آن ها به عنوان سگ های درمانی عالی هستند و بیماران و سالخوردگان را در بیمارستان ها و خانه های سالمندان به وجد می آورند.

نکات مهم در مورد پامرانین

• سگ های پامرانین اغلب به غریبه ها بدگمان هستند و زیاد پارس می کنند.
• آموزش خانه به پامرانین ها ممکن است دشوار باشد و برای این کار آموزش جعبه می تواند مفید باشد.
• گرما و رطوبت زیاد احتمالاً باعث گرمازدگی این سگ می شود. هنگامی که پوم شما در فضای باز است، با دقت او را زیر نظر بگیرید و اگر علائم گرمازدگی را مشاهده کردید، آن ها را به داخل خانه برگردانید. این سگ ها مناسب فضای داخلی خانه هستند و نباید در فضای باز نگهداری شوند.
• پامرها با کودکان خوب رفتار می کنند، اما برای کودکان خردسال و بسیار فعال مناسب نیستند و به خاطر اندازه کوچکشان ممکن است آسیب ببینند. بدون نظارت سگ پامرانین و کودک خود را در حال بازی رها نکنید.
• سگ پامرانین به خاطر اندازه کوچکش ممکن است توسط جغد، عقاب، شاهین و سایر حیوانات وحشی به عنوان طعمه در نظر گرفته شود. هرگز آن ها را در فضای بیرون از خانه بدون مراقبت رها نکنید و اگر پرندگان شکارچی در محل زندگی شما هستند مراقب باشید.
• اگر چه پوم ها کوچک هستند، اما از خود تصور یک سگ بزرگ را دارند. این تصور آن ها ممکن است باعث فاجعه شود، اگر تصمیم بگیرند که سگ بزرگ تری را که وارد قلمرو آن ها شده تعقیب کنند و یا از یک جای بلند بپرند. این وظیفه شماست که مراقب باشید تا به خودش آسیب نزند.
• هنگامی که پوم شما پیر می شود، ممکن است دچار طاسی سکه ای شود.
• سگ پامرانین از باوفاترین سگ ها محسوب می شوند و در مقابل از صاحب خود نیز توقع محبت دارند.

تاریخچه این نژاد

این نژاد سگ در استان پامرانیا از نژادهای اشپیتز باستان در منطقه شمال دور پرورش یافته است. نزدیک ترین نژادها به پامرانین، نروژین الکهاند، اسچیپرکی، اشپیتز آلمانی، سگ امرکین اسکیمو، ساموئید و سایر اعضای گروه سگ های اشپیتز هستند که همه آن ها با سرهایی به حالت گُوه، گوش های نوک تیز و پوشش های خزی ضخیم مشخص می شوند. وزن اولیه پامرانی ها به 13/5 کیلوگرم هم می رسید.

در همان روزهای ابتدایی تولید این نژاد محبوب بود. از افراد شاخصی که این سگ را داشتند می توان به مارتین لوتر، میکل آنژ، فیزیک دان اسحاق نیوتون، آهنگ ساز موتزارت اشاره کرد.

در سال 1761، یک پرنسس از آلمان با شاهزاده ای در انگلستان ازدواج کرد و یک جفت سگ سفید پامرانین که حدود 9 کیلوگرم وزن (استاندارد آن زمان) داشتند را با خود به انگلستان برد. اگر چه آن ها در محافل سلطنتی محبوب بودند، اما این نژاد جدید مورد توجه مردم قرار نگرفت.

اوضاع در زمان ملکه ویکتوریا تغییر کرد و او در طول 64 سال فعالیت خود به عنوان ملکه انگلیس بیش از 15 نژاد مختلف سگ پرورش داد.

در اواخر سال های زندگی اش، او علاقه خاصی به پامرانین ها پیدا کرد، که اولین بار در سال 1888 در سفر به ایتالیا دید. او عاشق پوم قرمز رنگ به نام مارکو شد که فقط 5/5 کیلوگرم وزن داشت. ویکتوریا همچنین در همان سفر به فلورانس در سال 1888 سه پوم دیگر خریداری کرد.

عشق ویکتوریا به این نژاد، به ویژه نوع کوچک تر، پرورش دهندگان سگ در انگلیس را ترغیب به تولید پوم های کوچک تر کرد. از سال 1900 تا دهه 1930، پامرانی ها به مسابقات نمایشی سگ ها در انگلیس راه یافتند و در این زمان بود که استاندارد نژاد تثبیت شد.

همچنین در این مدت، طیف وسیع تری از رنگ ها در نژاد به وجود آمد. پوم های اولیه در درجه اول سفید، سیاه، شکلاتی یا آبی بودند، اما پس از این که یک سگ نارنجی در دهه 1920 در مسابقه نمایش سگ برنده شد، طیف رنگ ها گسترش یافت.

در سال 1900 انجمن پرورش سگ آمریکا این نژاد را به رسمیت شناخت. پس از آن محبوبیت پامرانین در ایالات متحده به سرعت افزایش یافت. امروزه آن ها در میان 155 نژاد و گونه ثبت شده توسط AKC رتبه 14 را دارند.

اندازه و مشخصات پامرانین

قد پامرانی ها 18-30 سانتی متر و وزن آن ها 1.3 تا 3 کیلوگرم است. بعضی از پرورش دهندگان سگ هایی دارند که می توانند تا حدود 5.5 تا 6 کیلوگرم رشد کنند. این نوع از پامرانین برای خانواده ها با بچه کوچک تر مناسب هستند.

زیبایی پامرانین به پوشش ضخیم و دو لایه اش ربط دارد، که لایه زیری موی نرم، ضخیم، پشمی و یک لایه رویی از موهای بلند، صاف و براق است که لمس آن خشن است. موهای بلندتر در اطراف گردن و سینه مانند یک یقه چین دار به نظر می رسد و ظاهر پامرانین را زیباتر می کند. چشمان تیره و بادامی شکل آن ها از هوش و کنجکاوی برق می زند. بینی شان می تواند تیره یا همان رنگ پوشش بدن باشد.

دم پوم یکی دیگر از ویژگی های برجسته این نژاد است. دم پشمالو و پر موی او روی کمر سگ در پهن ترین حالت می خوابد. جالب این جاست که وقتی پوم به دنیا می آید، دمش به این شکل نیست. ممکن است ماه ها طول بکشد تا دم به این شکل رشد کند.

یکی دیگر از ویژگی های عالی پارمر این است که در هر رنگ و طرحی که شما تصور کنید، موجودند. از جمله سیاه، سیاه و برنز، آبی، آبی و برنز، شکلاتی، شکلات و برنز، کرم، کرم با پایه روشن و نوک تیره مو، نارنجی، نارنجی با پایه روشن و نوک تیره مو، قرمز، قرمز با پایه روشن و نوک تیره مو، نوک موهای سیاه روی پایه نقره ای، طلایی، خاکستری، حنایی یا قهوه ای، طلایی،قرمز، یا نارنجی با راه راه مشکی، سفید، سفید با علامت های رنگی

شخصیت پامرانین

پامرانین برونگرا باهوش و سرزنده است. او عاشق ملاقات با افراد جدید است و با حیوانات دیگر کنار می آید، گرچه گاهی فکر می کند خیلی بزرگ تر از اندازه واقعی خودش است.

پامرانین ها هوشیار و کنجکاو هستند و به عنوان یک سگ نگهبان عالی عمل کرده می کنند و نسبت به هر چیز غیر عادی پارس می کنند. البته باید به آن ها یاد بدهید که با دستور شما پارس خود را متوقف کنند و گرنه ممکن است در طول روز ادامه داشته باشد.

خلق و خوی آن ها تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله وراثت، آموزش و معاشرت قرار می گیرد. سگ ها با خلق و خوی خوب کنجکاو و بازیگوش هستند.

مانند هر سگ دیگری، این نژاد از ابتدا و در سن پایین به معاشرت اولیه، قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات نیاز دارد. معاشرت به شما کمک می کند تا توله سگ کامل به یک سگ بالغ خوب تبدیل شود.

ثبت نام او در کلاس های آموزش سگ نیز ایده خوبی است. دعوت مهمان به خانه و بردنش به پارک های شلوغ و گشت و گذارهای تفریحی و ملاقات با همسایگان نیز بسیار کمک کننده است تا مهارت های اجتماعی خود را کامل کنند.

ارتباط با کودکان و دیگر حیوانات خانگی

این سگ جسور و فعال عاشق بازی است، اما بیشتر مناسب خانه ای با بچه های بزرگ تر است که می دانند با سگ چگونه برخورد کنند و او را در آغوش بگیرند. گرچه آن ها بدن های محکمی دارند، اما اگر به طور ناگهانی بیفتند و یا کودک شما روی او برود، به راحتی آسیب می بینند.

مانند هر نژادی، همیشه باید به کودکان نحوه نزدیک شدن و دست زدن به سگ ها را بیاموزید و همیشه بر هر گونه تعامل بین سگ ها و کودکان خردسال نظارت داشته باشید. به کودک خود بیاموزید هرگز در حین غذا خوردن یا خوابیدن به سگی نزدیک نشود یا سعی نکند غذای سگ را با خود ببرد.

پامرانین ها می توانند با گربه ها و سایر حیوانات کنار بیایند، به خصوص اگر با آن ها بزرگ شوند. از پامر در برابر سگ های بزرگ تر محافظت کنید. پوم ها نمی دانند که چقدر کوچک هستند و هیچ ترسی از به چالش کشیدن سگ های بزرگ تر ندارند.

وضعیت سلامتی و بیماری های پامرانین

آن ها به طور کلی در وضعیت خوبی به سر می برند، حدود 12 تا 16 سال می توانند زندگی کنند. اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی از مشکلات سلامتی هستند. ممکن است هیچ وقت گرفتار هیچ کدام از این بیماری ها نشوند، اما لازم است شما در موردش اطلاع داشته باشید.

اگر در حال خرید توله سگ هستید، یک پرورش دهنده خوب پیدا کنید که به شما نشان دهد والدین سگ از سلامتی کمال برخوردارند. مجوزهای بهداشتی ثابت می کنند که سگ برای بیماری های مختلف بررسی شده و سالم است.

آلرژی: برخی از پوم ها ممکن است از انواع حساسیت های حیوانات خانگی رنج ببرند، از حساسیت های تماسی گرفته تا آلرژی های غذایی. اگر پامرانین شما پنجه های خود را می لیسد یا صورت خود را زیاد می مالد، به داشتن آلرژی مشکوک شوید و او را به دامپزشکی ببرید.

صرع: پوم ها ممکن است به صرع مبتلا شده و دچار تشنج می شوند. اگر پوم شما تشنج دارد، او را نزد دامپزشک ببرید تا مشخص کند چه درمانی مناسب است.

مشکلات چشمی: آن ها مستعد ابتلا به انواع مشکلات چشمی از جمله آب مروارید، خشکی چشم و مشکلات مجاری اشک هستند. این مشکلات احتمالاً در سگ های بالغ ظاهر می شود و در صورت عدم درمان منجر به کوری شود. اگر قرمزی، زخم یا اشک بیش از حد در چشم ها دارند با دامپزشک تماس بگیرید.

دیسپلازی مفصل لگنی: عوامل زیادی از جمله ژنتیک، محیط و رژیم غذایی در این تغییر شکل مفصل ران نقش دارند. پامرانی های مبتلا، برخلاف برخی از نژادهای بزرگ و غول پیکر، که برای جابجایی آسان نیاز به جراحی دارند، معمولاً می توانند زندگی سالم و طبیعی داشته باشند.

بیماری لگ پرتس: لگ پرتس از بیماری های مفصل ران است. بسیاری از نژادهای عروسکی مستعد این مشکل هستند. هنگامی که سگ شما این بیماری را دارد، خون رسانی به سر استخوان ران (استخوان بزرگ عقب پا) کاهش می یابد و سر استخوان ران که به لگن متصل می شود سیاه می شود. معمولاً اولین علائم لگ پرتس، لنگیدن و آتروفی عضله پا، در سنین 4 تا 6 ماهگی اتفاق می افتد.

دررفتگی کشکک زانوی سگ: هنگامی است که مفصل زانو (غالباً از یک پای عقب) به داخل و خارج از محل خود بلغزد و باعث درد شود. ممکن است منجر به فلج شود، اما بسیاری از سگ ها به زندگی خود با این بیماری ادامه می دهند.

فروپاشی یا کلاپس نای: Collapsed Trachea وضعیتی است که در آن نای که هوا را به ریه ها می رساند، به راحتی پهن می شود و از بین میرود. متداول ترین علامت آن، سرفه مزمن، خشک و خشن است. احتمالاً در اثر کشیدن بیش از حد بند و قلاده هنگام راه رفتن بروز می یابد. باید به پوم خود آموزش دهید تا به جای کشیدن بند، در کنار شما قدم بزند یا از قلاده های جلیقه ای استفاده کنید. این بیماری را می توان از طریق پزشکی یا جراحی درمان کرد.

مشکلات دندانی: پوم ها مستعد مشکلات دندان و لثه و خرابی دندان هستند. مراقب مشکلات دندانی باشید و پوم خود را برای معاینات منظم دندانپزشکی به دامپزشکی ببرید.

مراقبت از سگ پامرانین

پامرانین ها در محیط های بسته بسیار فعال هستند و انتخاب مناسبی برای ساکنان آپارتمان و خانه های بدون حیاط هستند. آن ها سطح فعالیت متوسطی دارند و از پیاده روی های کوتاه روزانه و بازی در چند نوبت لذت می برند.

این نژاد قوی و سالم هستند و از پیاده روی های طولانی تر نیز لذت می برند، اما همیشه به خاطر داشته باشید که کوچک و حساس به گرما هستند. می توانید هنگام پیاده روی از قلاده و بند مناسب سگ پامرانین استفاده کنید و با خیال راحت او را به گردش ببرید.

آن ها عاشق بازی بوده و به راحتی کسل می شوند، بنابراین باید اسباب بازی های سگ زیادی در اختیارش بگذارید و مرتب آن ها را عوض کنید تا همیشه چیز جدیدی داشته باشد تا با آن بازی کند. پوم ها به خصوص از اسباب بازی هایی که آن ها را به چالش می کشند لذت می برند.

فعالیتی که هم شما و هم پوم از آن لذت خواهید برد، آموزش ترفند است. پوم ها دوست دارند چیزهای جدید یاد بگیرند و مرکز توجه باشند. بنابراین با آموزش ترفندها هم تحریک روانی و ورزش مناسب را فراهم کرده و هم ارتباط خود را با او تقویت کرده اید.

آن ها در مدت زمان کم تمرکز خود را از دست می دهند، بنابراین جلسات آموزشی را مختصر و سرگرم کننده ادامه دهید. هر وقت سگ شما یک دستور را درست انجام داد و ترفند را اجرا کرد، با تعریف و تمجید، تشویقی یا بازی به او پاداش دهید.

تغذیه

به سگ پامرانین باید حتماً غذاهای خام و طبیعی بدهید. آن‌ها موجودات زنده‌ای هستند که دستگاه گوارششان را از گرگ به ارث برده‌اند. غذاهای فرآوری شده به مرور زمان بیش‌تر از آن که برایشان مفید باشد، مضر است. غذاهای خام برای آن‌ها طعم بهتری دارد، زیرا مواد اولیه این غذاها ساده‌تر و برای سلامت آن‌ها مفیدتر است. این غذاها موهای آن‌ها را زیبا و براق نگه می‌دارد و در نهایت برای شما هم به صرفه‌تر است.

تعداد وعده های غذایی پامرانین

افت قند خون در همه نژادهای عروسکی معظل بزرگی است و مخصوصا برای سگ هایی که بد غذا هستند و کم غذا می خوردند مشکل جدی محسوب می شود. توصیه می شود ظرف آب و غذا را برای پامرانین همیشه پر از غذای خشک و آب تازه کنید و مثل سگ های دیگر تایم مشخصی برای وعده های غذایی نداشته باشد تا پامرانین بتواند آزادانه با تعداد دفعات بیشتر غذا بخورد که دچار مشکل هیپوگلیسمی یا همان افتادن قند خون نشود.

اما اگر پامرانین شما برای خوردن غذا همیشه حریص است و غذای خود را کامل و با اشتها می خورد نباید این کار را انجام دهید، زیرا پر بودن همیشه ظرف غذایش باعث چاقی مفرطش خواهد شد. به طور کلی روزانه 1/4 تا 1/2 فنجان غذای خشک سگ با کیفیت بالا در دو وعده برای سگ کافی است.

توجه: مقدار غذای سگ به اندازه، سن، ساختمان بدن، متابولیسم و سطح فعالیت وی بستگی دارد. کیفیت غذای سگ که خریداری می کنید نیز مؤثر است، هرچه غذای سگ بهتر باشد، سگ با مواد مغذی بهتری تغذیه می شود و نیاز غذایی او کم می شود.

چند توصیه برای تهیه غذای کنسروی

1. همان طور که می دانید غذای کنسروی سگ حاوی پروتئین بیشتر و کربوهیدرات کمتری نسبت به غذای خشک هستند، بنابراین غذایی مناسبی برای نژاد پامرانین به حساب می آیند.
2. گاهی می توانید غذای خشک را با تر مخلوط کنید و برای تنوع به سگ خود بدهید . البته این کار را برای همیشه تکرار نکنید، زیرا باعث می شوید که پامرانین دیگر به تنهایی غذای خشک را نخورد .
3. برای خرید کنسروها نیز توصیه می کنیم حتما از پت شاپ های معتبر خرید کنید و از برندهای مشهور و با کیفیت استفاده نمایید.

چند توصیه برای تهیه غذای خشک

1. باید غذای خشک دارای دانه های کوچکی باشد، زیرا پامرانین ها دارای فک ظریفی هستند و اگر دانه های غذا درشت تر از انتظار باشد ممکن است در گلویشان گیر کرده و باعث خفگی آن ها شود. البته که این مشکل بیشتر برای سگ هایی می افتد که غذا را بدون جویدن و سریع می خورند.
2. غذای خشک باید کربوهیدرات کم و پروتئین زیادی باشد. معده پامرانین بسیار کوچک است و از طرفی سوخت و ساز بالایی دارد، بنابراین به جای غذای سیرکننده  باید به آن ها غذای مقوی و مفید بدهید.
3. غذای خشک باید حاوی روغن های چرب ضروری باشد.
4. غذای خشک بی کیفیت و ارزان به سلامت این نژاد آسیب زیادی می زند، زیرا در این نوع غذاها بیشتر از کربو هیدرات سیر کننده استفاده شده است و حاوی مواد پروتیئنی و مکمل غذایی کمی هستند که به مرور و گذشتن زمان مشکلات زیادی برای سگ دوست داشتنی شما به وجود می آودند.
5. غذاهای خشک از برندهای معتبر مثل رویال کنین، هپی داگ، سانابل، رفلکس و…. توصیه می شود، زیرا این برندها کاملا تمام نیازهای پامرانین را در نظر گرفته و غذای مخصوص آن ها را تولید کرده اند.

چند توصیه برای غذای تهیه غذای خانگی

غذای خانگی باید بالانس خوبی از نظر پروتئین، کربوهیدرات، چربی و ویتامین‌ها داشته باشد، در غیر این صورت در دراز مدت باعث سوء تغذیه و مشکلات سلامتی برای سگ پامرانین می شود.

به طور دقیق تر غذای سگ پامرانین باید مخلوطی از ۴۰% گوشت، ۳۰% غلات و ۳۰% سبزیجات باشد. چون رعایت این تناسب و بالانس کار سختی است توصیه می‌شود از غذای تجاری و آماده استفاده نمایید، زیرا آن ها به طور دقیق این نسبت را رعایت خواهند کرد.

این مواد را حتما در تهیه غذای خانگی استفاده کنید:

• اندام‌های حیوانی مثل مغز، جگر و کلیه
• گوشت ماهی، سینه مرغ و گوشت قرمز
• سیب زمینی، اسفناج، هویج، کدوسبز و بروکلی
• برنج سفید یا قهوه‌ای
• پاستا و ماکارونی

نظافت

موی پوم ها به طور متوسط ​​می ریزد و لایه زیری موها در نرها سالی یک بار کامل می ریزد. پوشش زیری ماده هایی که عقیم نشدند، اغلب در هنگام فصل جفت گیری، پس از زایمان و هر زمان که دچار استرس می شوند، می ریزد.

برای نظافت پوم باید انواع وسایل نظافت سگ را داشته باشید. برای این که موی پوم را روی لباس و وسایل خانه خود نبینید، حداقل دو بار در هفته آن را با براش اسلیکر و شانه فلزی برس بزنید و شانه کنید.

با این کار روغن های طبیعی پوست روی مو پخش می شوند، پوست و مو سالم می مانند و از نمدشدگی مو یا گره خوردن آن جلوگیری می کند. یادتان باشد باید موها را تا نزدیک پوست شانه بزنید تا تمام موهایی که در حال ریزش است را بردارید.

برس زدن پوم را از سرش شروع کنید، سپس موها را تقسیم کرده و آن را به سمت جلو برس بکشید، موها بعد از برس کشیدن دوباره به حالت خود برمی گردند. برای تمیزی بیشتر پوم، می توانید موها در قسمت پاها، اطراف صورت و گوش ها و انتهای بدن را گاهی اوقات کوتاه کنید.

به شرط استفاده از شامپو و نرم کننده ملایم سگ، می توانید هر زمان که دوست دارید او را حمام کنید. اگر بین دو حمام بوی بد داد، مقداری پودر بچه رویش بپاشید، بگذارید چند دقیقه بماند و سپس موها را برس بزنید. طریقه حمام و شست و شوی سگ را از مقاله آموزش شست و شو و نظافت حیوانات خانگی یاد بگیرید.

سایر نیازهای نظافتی سگ شامل بهداشت دندان و مراقبت از ناخن است. پوم ها مستعد مشکلات دندانی هستند، بنابراین باید مراقب آن باشید. بهتر است حداقل هفته ای یک بار و حتی بیشتر، دندان هایش را مسواک بزنید.

اگر سگ شما به طور طبیعی ناخن هایش را اصلاح نمی کند، باید مرتب آن ها را کوتاه کنید. زمانی که صدای برخورد ناخن با زمین را می شنوید، یعنی ناخن ها بیش از حد بلند هستند. در صورتی که ناخن ها مرتب و کوتاه باشند، پای شما وقتی سگ با اشتیاق به سمت شما می پرد، خراشیده نمی شود.

وقتی که پامرانین توله است باید او را به معاینات و برس زدن مو عادت دهید. گاه به گاه پنجه هایش را در دست بگیرد، معمولاً سگ ها به لمس پنجه های خود حساس هستند. نظافت را به تجربه ای شیرین و لذت بخش برای سگ تبدیل کنید.

هنگاه نظافت سگ، زخم، علائم عفونت مانند قرمزی، حساسیت به لمس یا التهاب روی پوست، بینی، دهان، چشم ها و پاها را بررسی کنید. چشم ها باید شفاف، بدون قرمزی و ترشحات باشند. معاینه هفتگی دقیق به شما کمک می کند که زودتر متوجه علائم بیماری شوید.

انواع سگ پامرانین

آیا انواع نژاد پامرانین وجود دارد؟ خیر. همه آن ها پامرانین هستند با همان ویژگی ها، اما پرورش دهندگان برای جذب بیشتر اقدام به تولید پامرانین با ظاهر متفاوت کرده اند.

پامرانین روباهی

طبق ویژگی های استاندارد نژاد پامرانین که توسط انجمن پرورش دهندگان سگ آمریکا منتشر شده، پامرانین صورت روباهی شکل استاندارد این نژاد است. مشخصات استاندارد پامرانین در بالا ذکر شد.

مطابق این استاندارد، این نوع جمجمه ای گرد، گوش های کوچک، قائم، چشمان بادامی شکل و یک دم  پشمالو که روی کمر آن ها قرار گرفته، دارند. بدنه باید مربعی شکل باشد و نسبت قد به طول آن 1 به 1 باشد. استاندارد مشخص می کند که طول پوزه باید یک سوم تا دو سوم طول جمجمه باشد و این همان چیزی است که به صورت ظاهر روباه مانند می دهد.

پامرانین خرسی

در حالی که پرورش دهندگان سال هاست که مطابق با استاندارد پرورش پامرانین این نژاد را تولید کرده اند، اما در سال های اخیر محبوبیت پامرانین خرسی افزایش یافته است. به همین دلیل برخی از پرورش دهندگان تمرکز خود را بر پرورش پوم هایی گذاشته اند که شبیه خرس های تدی مینیاتوری هستند.

تفاوت اصلی بین پامرانین روباهی و خرسی طول پوزه است. در پامرانین خرسی، پوزه تقریباً یک چهارم طول سر است. به همین ترتیب، پوم های خرسی دارای پوزه کوتاه تری نسبت به استاندارد هستند. چشمان آن ها نیز به بینی نزدیک تر، چانه ها پرتر و بدن کوتاه تر است.

اکثر این پوم ها با مسائل نژادها با پوزه کوتاه مانند پاگ، پیکنیز، شیتزو مواجه هستند. به این دلیل که ساختارهای صورت آن ها باید در فضای کوچک تر از حد معمول قرار بگیرند. 

پامرانین خرسی ممکن است از مشکلات تنفسی رنج ببرد. بدن جمع و جور همچنین احتمال مشکلات مربوط به مفاصل و استخوان، مانند در رفتگی کشکک زانو یا دیسپلازی مفصل لگنی را افزایش می دهد.

پامرانین عروسکی

پامرانین عروسکی در بین دو نوع روباهی و خرسی قرار دارد. یعنی پوزه آن ها کوتاه است، اما به اندازه کافی کوتاه نیست و آن ها صورت های شبیه به یک بچه دارند.

 باید توجه داشته باشید که این تفاوت ها در صورت هنوز به رسمیت شناخته نشده و غیر استاندارد است. به همین دلیل، پرورش دهندگان همیشه درمورد این که کدام پامرانین، عروسکی و کدام خرسی است اختلاف نظر دارند. برخی نیز از این دو اصطلاح به جای هم استفاده می کنند.

علاوه بر این، وقتی توله سگ های پامرانین کوچک هستند، نمی توان به طور دقیق گفت که پوزه آن ها تا چه حد رشد می کند. ممکن است یک پامرانین عروسکی بگیرید اما در نهایت پامرانین روباهی داشته باشید.

پامرانین فنجانی یا جیبی

این نوع، سگ هایی هستند که وزن آن ها کمتر از 1/3 کیلوگرم است و به طور واضح کوچک تر از پامرانین استاندارد است. محبوبیت این نوع در سال های اخیر به طور مداوم افزایش یافته است.

پرورش دهندگان حرفه ای موافق پرورش این گونه نیستند. این نوع پامرانین اندام های رشد نکرده، دیابت، مشکلات تیروئید و بسیاری از دیگر بیماری ها را دارد و بیشتر آن ها عمر کوتاهی دارند.

پامرانین باستانی

وقتی به پامرانین نگاه می کنید، باور کردن این که آن ها خیلی بزرگ تر بودند سخت است. اجداد پامرانین ها سگ های متوسط ​​تا بزرگ اشپیتز بودند که در قطب شمال زندگی می کردند و برای کشیدن سورتمه استفاده می شدند. وزن این سگ ها در حدود 13-18 کیلوگرم بود و قوی و عضلانی و یک پوشش ضخیم دولایه داشتند.

همه پامرانین های بزرگ، پامرانین های باستانی نیستند. برخی از آن ها نژاد کراس یا میکس هستند. پامرانین باستانی (throwback Pomeranian) باید حداقل 6 کیلوگرم باشد بدون این که چاق به نظر برسد.

نژادهای دیگر اشیتز، مانند جاپانیز اشپیتز، امریکن اسکیمو بسیار شبیه به پامرانین اما بزرگ تر هستند و ممکن است با پامرانین باستانی اشتباه گرفته شوند.

پامرانین کراس

پامرانین کراس از ترکیب دو نژاد پامرانین و یک نژاد دیگر پرورش می یابد. آن ها مخلوطی از ویژگی های هر دو نژاد را دارند و ممکن است ظاهری کاملاً منحصر به فرد داشته باشند.

بیش از 30 پامرانین کراس وجود دارد، که برخی از محبوب ترین ها عبارتند از:

• پومچی Pomchi: پامرانین و شیواوا
• بیچونرانین Bichonaranian: پامرانین و بیچون فرایز
•  دامرانین Dameranian: پامرانین و داشهوند
• پومسکی Pomsky: پامرانین و هاسکی
• پوماپو Pomapoo: پامرانین و پودل
• شیرانیان Shiranian: پامرانین و شیتزو
• مالتیپوم Maltipom: پامرانین و مالتیز

اگر گاهی اوقات به نظر شما پامرانین بسیار شبیه یکی از این نژادها است، ممکن است در واقع یک سگ کراس باشد. این مسئله فقط با آزمایش DNA قابل تشخیص است.

قیمت پامرانین

ما پت نود و هشتی ها به عنوان حامی حیوانات به شما توصیه می کنیم که اگر از عهده نگهداری از پامرانین خود بر نمی آیید، آن را واگذار کنید و اگر علاقمند به این نژاد سگ هستید، بهتر و پسندیده تر است که به جای خرید، سرپرستی حیوانات واگذار شده را برعهده بگیرید، اما اگر نتوانستید پامرانین مورد علاقه خود را پیدا کنید و مجبور به خرید آن هستید، قیمت آن به شرح زیر است.

سگ پامرانین براساس ظاهر صورت قیمت گذاری می شود، هر چه ظاهر صورت ناز تر و جذاب تر باشد، قیمت آن ها بیشتر است. طبق پرس و جوی ما در حال حاضر در تاریخ نگارش این مقاله این سگ بین 44 تا 55 میلیون تومان قیمت دارد.

سخن آخر

به دلیل علاقه ایرانیان به این نژاد از گروه سگ های عروسکی، ما سعی کردیم اطلاعات جامعی در اختیار شما قرار دهیم. امیدواریم که خواندن این مقاله برای شما مفید بوده باشد. اگر تجربه یا اطلاعات دیگری در نگهداری از این سگ دارید، با ما در میان بگذارید.

سؤالات متداول